Στην γωνια..

  Οι μερες περνανε κι αυτη εκει..Στην ταραχη της μην τυχει
και την δει..Κι αν την δει;Τι να φοβαται;Θα την ρωτησει 
τι περιμενει στην γωνια ή απλα θα την αγνοησει
και θα μπει μεσα;Κανεις δεν ξερει..μονο εκεινος..
Το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν θα του φανει περιεργο,
γιατι εκεινη το κανει καθε μερα κι αυτος το ξερει..
Την εχει δει αλλα εκεινη νομιζει πως αυτο δεν εχει συμβει..
Μονο μια στιγμη της φτανει, της ειναι αρκετη..
Αλλα ξερεις κατι;Μην την κοιτας ετσι,
με αυτα τα ματια γεματα απογοητευση
αλλα και γεματα ονειρα,γιατι ξερει οτι εκεινη δεν ειναι εκει..
Ποτε δεν ηταν και ποτε δεν θα ειναι..
  Οι ωρες περνανε,νυχτωσε..Πρεπει να φυγει..Αυριο παλι..
Δεν προσεχεις το Καθηκακι σου..Αυτο ειναι το παραπονο του..
    

Το Καφρινκακι σου..