Ωχου...

Κουραστηκα..

Κουραστηκα να δικαιολογουμαι
για τα παντα..
Για τις σκεψεις μου,
τα συναισθηματα μου,
τα πιστευω μου,
τις φιλοδοξιες μου,
τα ονειρα μου,
τα σχεδια μου,
τις αγαπες μου
και τα μιση μου..

Κουραστηκα να κρυβω
και να κρυβομαι..
Να πεθαινω καθε μερα
και απο μια φορα..
Να προβληματιζομαι εγω
για θεματα που θα επρεπε
να σκεφτονται αλλοι
αντι για μενα..
Να δινω ωκεανους
χωρις να παιρνω ουτε σταγονα..
Να μην ειναι κανεις
διπλα μου (με μια εξαιρεση)
ενω εγω να ειμαι παντου
και για ολους..

Κουραστηκα να ασχολουμαι
με αηδιες (αρκετα σεμνα!)
και να παραβλεπω πραγματα
καθοριστικα για την ζωη μου..

Θελω να ηρεμησω,
καντε την ζωη σας,
(οπως κανατε παντα αλλωστε!)
και αφηστε με στην ησυχια μου..
ΔΕΝ ενοχλω ΚΑΝΕΝΑΝ!
Αφηστε με..
Οταν αποφασιζω να χαλαρωσω
την θηλεια που μονη μου
περασα στον λαιμο μου,
σπευδετε να την σφιξετε
οσο πιο πολυ μπορειτε..
Πνιγομαι,δεν αναπνευω..

Δεν μπορω αλλο εσας
και την μιζερια σας..

Σε λιγες μερες θα ειμαι αλλου..
Σε αλλη πολη, σε αλλη χωρα..
Με αλλα μυαλα, και απο κει
θα λαβετε αυτο που σας αξιζει..

Οχι απο εκδικηση,
δεν μ'αρεσει να εκδικουμαι.
Δεν το εκανα ποτε
και δεν θα το κανω τωρα..

Τελος, αποφασισα να πεταξω
το σκοινι την ωρα που θα περναω
το check στο αεροδρομιο..
Δεν ειμαι cowboy,
αλλα ελπιζω να το περασω
στον δικο σας λαιμο..
Και να σφιγγω τον κομπο
καθε φορα που θα ερχομαι
στο μυαλο σας..
Και μετα ευχομαι να νιωθετε
για πολυ καιρο την θηλεια σφιχτη,
μεχρι να πειτε "ελεος"
και αυτο το πνιξιμο να σας γινει
πια μονιμο..

I've nothing to hide,
nothing to demostrate
nothing to loose..
Think whatever you want!

Δυστυχως για καποιους,
εχω κι εγω ψυχη..



Τα λεμε στο αεροδρομιο..