Τελικα εισαι ενα τιποτα.
Η μαλλον οχι..
Εγω ειμαι ενα τιποτα
γιατι οταν ενας ανθρωπος
σεβεται τον εαυτο του,
τον σεβονται και οι αλλοι.
Πραγμα που δεν συμβαινει με μενα!
Παντα ημουν ο ανθρωπος που δεν ελεγε
σε κανεναν οχι..
Σε ολους εκανα τα χατηρια
και δεν μπορω να καταλαβω γιατι
αυτο μου γυρναει μπουμερανγκ.
Δεν εχω πειραξει κανεναν ποτε..
Δεν θελω το κακο κανενος..
Γιατι λαμβανω αυτη την συμπεριφορα??
Σε τι εχω φταιξει?
Ο,τι ζητουσατε το ειχατε παντα απο μενα..
Καθε μου μερα ειναι αφιερωμενη
στον καθενα σας ξεχωριστα..
Γιατι μου φερεστε ετσι?
Αφου με βλεπετε,δεν μιλαω..
Δεν μιλαω για να ειμαστε ολοι καλα..
Αλλα τρελαινομαι οταν το εκμεταλλευεστε..
Γιατι το εκμεταλλευεστε αντι να το εκτιμησετε?
Τι εχει αξια για σας τελικα?
Σας εχω παραδωσει την ψυχη μου..
Κι αφου δεν ξερετε τι να την κανετε,
ΦΑΤΕ ΤΗΝ.
ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ.

Ελπιζω να μην το νιωσετε ποτε..Σας λατρευω..

-Ωραιο δαχτυλιδι!
-Παει με τα ματια σου!..

Ολα απο την Τεταρτη πηγαιναν καλα..
Οπως τα ειχε προγραμματισει..
Δεν υπολογιζε τον μεγαλο αποντα της εβδομαδος..
Ειχαν να βρεθουν μια εβδομαδα..
Μονο για εναν καφε ειχαν παει..

Εκεινη ειχε ηδη αρχισει
να απομακρυνεται απο εκεινον..
Δυσκολα θα την ακουμπαγε και θα γινοταν δικη του..
Εφυγε,κατεβηκε σπιτι του,
παρατησε την δουλεια του
γιατι μετα δεν θα ειχε μεταφορικο..
(δεν του παει το κτελ (του πασα) )
Εκεινη δεν μιλησε..
Την βολευε..
Ηθελε λιγο χρονο μονη της,
πνιγοταν τοσο καιρο με ολες αυτες
τις ανακρισεις και τις εξηγησεις..

Οι μερες περνουσαν..
Ευτυχως ηταν μακρυα του..
Της ειχε φυγει ακομα και
η επιθυμια να τον ακουσει στο τηλεφωνο..
Ακομα και αυτη η διαδικασια
της φαινοταν περιττη,ανουσια και βαρετη.
Το εκανε ομως..
Εστω και τυπικα,το εκανε..

Ομως το ηξερε..
Ηξερε οτι και να γυρνουσε πισω εκεινος,
ποτε δεν θα πληρουσε την ψυχη της..
Ηξερε οτι αργα ή γρηγορα θα εφευγε απο εκεινον..
Απλα περιμενε την καταλληλη στιγμη..

Ημερα Κυριακη..
Εχει νευρα..Πολλα..Και ξαφνικα...
"Ντριιιιιιιιιν!",το τηλεφωνο..
"Ποιος σκατα;",μονολογει κρατωντας τον δισκο..
"Ωχ,παλι αυτος;",ψιθυριζει ενω πεταει
το τηλεφωνο στον πρωτο καναπε..
Ταραχτηκε..
Μετα απο λιγα λεπτα,παλι το ιδιο:
"Ντριιιιιιιν!",αρχιζει και διαολοστελνει..
"Αποκρυψη αριθμου"..
Λεει να μην το σηκωσει,αλλα ο ηχος του
της εχει ηδη σπασει τα νευρα και
χωρις να το καταλαβει.....
"Αν εχεις κοτσια,παρε με αριθμο!"
Και μπαπ!Το κλεινει στην μουρη του συνομιλητη..
Το τηλεφωνο ξαναχτυπαει και ειναι ετοιμη να εκραγει..
Σκεφτεται να το σηκωσει αλλα να μην μιλησει,
να δει τι θα γινει..Κι ετσι εκανε..
Παταει το κουμπι,δεν μιλαει..
Ξαφνικα ακουει απο την αλλη ακρη
να φωναζει το ονομα της μια παλια,γνωριμη φωνη..
"Ωπα!",φωναζει εκπληκτη!
Ηταν ο πιο ομορφος ΑΝΘΡΩΠΟΣ του κοσμου
κι εκεινη την ωρα μιλουσε με εκεινη..
Δεν μπορουσε να το πιστεψει!..
Κι ομως,ηταν ο μονος που την καταλαβαινε...

(.....................)

Μμμμ,ξημερωσε..
Βγαινοντας απο το πιο φωτεινο υπογειο
της Αθηνας,τα κοκκινα χειλη του της ευχονται:
"Καλη εβδομαδα!"
"Δυσκολη εβδομαδα ερχεται",του αποκρινεται..
"Ολα καλα θα πανε",της λεει εκεινος..
Πηρε θαρρος-πώς μπορουσε να μην παρει;

Σημερα ειχε παρασταση..
Θα ανεβαινε στην σκηνη,
Επρεπε να δωσει τον καλυτερο της εαυτο..
Δεν ειναι ηθοποιος,δεν εχει ηθος!..
Φορεσε το πιο βρωμικο κουστουμι της
και βγηκε στο σανιδι..
Να παραστησει μια αλλη,να πει τα ψεμματα της
και να πεισει τους θεατες της..
Τα πηγε καλα!-ενα θερμο χειροκροτημα!
Η αυλαια πεφτει..
Εκεινη στεκεται ορθια πισω απο την βαρια κουρτινα-
-δεν θελει να κοιταξει μπροστα..
"Ομορφο κουστουμι","Ησουν κουκλα",ελεγαν ολοι..
Ηταν το πιο βρωμικο που ειχε..
Εζεχνε απο πανω μεχρι κατω!
Κι ομως τους αρεσε..
Με μιας,σκιζει το φορεμα..
Στεκεται γυμνη..
Νιωθει καλυτερα ετσι..
Σιχαινεται τον εαυτο της,δεν μπορει μεσα σ'αυτο το σωμα..
Ειναι ελεεινη,δεν ξερει πως το εκανε..

Ομως το εκανε για να σωσει την ψυχη της..
Προτιμα να την μισησουν οι αλλοι
παρα να προδωσει την ψυχουλα της..
Δεν την νοιαζει τι θα πουν,
εκεινη ειναι καθαρη,οι αλλοι ειναι βρωμικοι..

Τελος,βλεπει τον μεγαλο αποντα
στις κερκιδες,να φευγει,ετσι απλα..
Και ηταν αναμενομενο να φυγει ετσι..
Σαν βρεγμενη γατα,γιατι-τι να τα κανεις
τα ποντικια και τα μπρατσα αν δεν μπορεις να χτυπησεις;;
-Φιλε,προσεχε μην στα φαει καμια γατα!

Πραξεις θελω,οχι λογια..



Αντιο,πιες καμια κοκα να "νιωσεις"..
Ετσι λες οτι "την βρισκεις"-την καλτσα που εχασα!χαχαχα
Γελειε..

Φεγγαρακι μου λαμπρο..

Ανεβα αγορινα μου
στην υπεροχη στρογγυλη μπαλα
του ουρανου..
Πρεπει να ειναι ομορφα εκει,
απιστευτο που ειναι κατασπρο
και τοσο φωτεινο..
Απιστευτα και τα πιο φωτεινα ματια του κοσμου
Κοιτα ψηλα και χαμογελα,
θα τα πουμε εκει..

Παω,ερχομαι,σε ψαχνω
μα δεν σε βρισκω πουθενα..
Δεν πειραζει ομως!
Χτισε,ζησε,νιωσε,αγαπα,
αλλα πανω απ'ολα χαμογελα!
Χαμογελα και νιωσ'το!
Εχει σημασια να βγαινει απ'την ψυχουλα σου..
Η ψυχη σου και η ομορφια σου
αντανακλονται στα ματια σου
και αυτα τα ματια πρεπει να αστραφτουν..


Καλη σου νυχτα...

You move in waves
You never retrace
Your newest craze
Straight out of the Face by the bed unread
I'm left behind
Like all the others
Some fall for you
It doesn't make much difference if they do
She changes every time you look
By summer it was all gone - now she's moved on
She called you every other day
So savour it it's all gone - now she's moved on
So for a while
Everything seemed new
Did we connect ?
Or was it all just biding time for you ?


Feeling all your touching..
Feeling all your blood.

Θελω να ξεσπασω..
Να φωναξω,να τους διωξω ολους μακρυα..
Δεν με νοιαζει αν θα μεινω μονη μου,
θελω να δω ποιοι απο ολους αυτους
δεν θα φυγουν μακρυα μετα το ξεσπασμα μου..
Θελω να ουρλιαξω,να βγουν τα σωθικα μου..
Να σε σπασω στο ξυλο..
Το καταλαβες και μου ειπες να το κανω..
Αλλα αν χτυπουσα εσενα θα πονουσα κι εγω..
Γιατι εγω ειμαι εσυ κι εσυ ειμαι εγω..
Θελω να το φωναξω..Αλλα δεν γινεται!
Να το φωναξω σε ολους,ετσι για να καταλαβουν
οτι δεν εχω αναγκη κανεναν απο αυτους τους ελεεινους!
Οτι μπορω και μακρυα τους!Οπως κι εκεινοι αλλωστε!


Θελω να φωναξω,αλλα ειναι αργα.. 

 Αλλη μια φορα βουτια στα βαθια..
 Αλλη μια φορα πληγωνω..
 Αλλη μια φορα πεφτω σε λαθη
που ξερω οτι θα μου κανουν κακο..
 Αλλη μια φορα βαζω μπροστα
υποτιθεμενα προβληματα για να αποφυγω
καταστασεις και ανθρωπους..
 Αλλη μια φορα διωχνω κατι
που θελω για κατι που θελω
περισσοτερο,αλλα ξερω οτι ειναι λαθος..
 Αλλη μια φορα σκεφτηκα
πως θα νιωσουν οι αλλοι..
 Αλλη μια φορα εκφερω τον εαυτο μου "γαϊδουρα".
 Αλλη μια φορα παραμελησα
τα θελω μου,τα πιστευω μου,τα ονειρα μου
για να ειναι οι αλλοι καλα..
  Αλλα για μια φορα βαζω
τον εαυτο μου πανω απο ολα
γιατι ποτε αυτοι οι αλλοι
δεν ενδιαφερθηκαν για το πως ζω εγω..

Αλλη μια φορα, ειστε "γαϊδουρια"..

Τους ανθρωπους που αγαπαμε κι εχουν φυγει
μακρυα,τους βαζουμε σε ενα πολυτιμο κουτακι,
με μια ομορφη κορδελα,καθως ειναι κι αυτοι
πολυτιμοι!Τους βαζουμε εκει και περιμενουμε
την μικρη νεραϊδα για να τραβηξει την ομορφη
κορδελα.Εκεινη ξερει ποτε θα το κανει,απλα
περιμενει την καταλληλη στιγμη..
Και τσουπ!Ξεκιναει να τραβαει!
Η κορδελα ξετυλιγεται,το κουτακι ανοιγει...
Και μετα?Ο ανθρωπος αυτος αναδυεται απο τα
βαθη της καρδιας μας και παλι μπροστα μας!

Πιο απλα, ο,τι ειναι να γινει, θα γινει!

Τι γιατρος,οφθαλμιατρος?

 Προσφατως κατεληξα στο συμπερασμα οτι τελικα ο χρονος δεν ειναι γιατρος..
Και επισης επαψα να πιστευω στο ρητο του λαου:
"Ματια που δεν βλεπονται,γρηγορα λυσμονιουνται!"
Και αυτο γιατι:Γιατι τελικα αν θες να κρατησεις καποιον ανθρωπο
διπλα σου,απλα το κανεις..Και δεν ειναι αναγκη να το κανει και αυτος..
Ειναι σιγουρο οτι αν θελουμε αυτον τον ανθρωπο διπλα μας,
θα ειναι παντα διπλα μας.Ζει μαζι μας,ειναι παντου..
Στο μυαλο μας,στην ζωη μας την καθημερινη..
Αυτες οι παροιμιες,ναι,ειναι βγαλμενες απ'την ζωη,
αλλα ειναι για τους απαισιοδοξους!Δεν ειναι ωραιο να πιεζεις
ανθρωπους και καταστασεις..Μπορεις να ζησεις κανονικα,
αλλα αν δεν εχεις τον ανθρωπο σου,ναι,σου ειναι δυσκολο..
Ελπιζεις ομως,και η ελπιδα δεν πεθαινει ποτε!
Τι θα καναμε χωρις την ελπιδα,χωρις ονειρο?
Αλιμονο σ'αυτον που δεν ειναι ονειροπολος,και περιμενει
με τα χερια σταυρωμενα να δει πως θα πανε τα πραγματα
στην ζωη του..


Οσος χρονος κι αν περασει,παντα οταν θυμασαι,θα πονας..

Mr. Wilson

Αγαπητε κ.Wilson,
σας ευχαριστω πολυ που ηρθατε και παλι στην Ελλαδα για μια ακομα συναυλια.
 Όπως γνωριζετε,ηταν προγραμματισμενο να παρεβρεθω στην συναυλια,
αλλα συνεβει κατι απροοπτο και πρωτοφανες!
 Το παιδι με τα ξανθα μαλλια εσπασε την σιωπη του..
  Ελπιζω να με καταλαβαινετε..
Σας ζητω συγγνωμη για την απουσια μου,αλλα γνωριζετε την κατασταση..
Να σας δουμε συντομα..

 Με εκτιμηση,
                  xxx


(Την αλλα φορα ομως με Porcupine Tree!)

Φοβασαι..
Τι φοβασαι,πες μου σε παρακαλω..
Φοβασαι τις σκεψεις σου,που ερχονται απειλητικα η μια μετα την αλλη..
Φοβασαι να παραδεχθεις τα πιστευω σου..
Φοβασαι να αντιμετωπισεις καταματα τους φοβους σου..
Φοβασαι να διωξεις απο διπλα σου ανθρωπους που δεν σου προσφερουν
ουσιαστικα τιποτα,αλλα το μονο που κανουν
ειναι να σε ενοχλουν και να σε παιδευουν..
Φοβασαι τον εαυτο σου,τις κινησεις σου και τις συνεπειες αυτων..
Φοβασαι να πεις και να κανεις αυτο που πραγματικα θελεις,
αν και ξερεις οτι αυτο ειναι το νοημα της ζωης σου..
Φοβασαι να νιωσεις,να ακουμπησεις,να "αγγιξεις" ανθρωπους που σου κανουν καλο..
Φοβασαι να πας εκει που πρεπει να πας γιατι μετα πρεπει καπως να τα καλυψεις..
Φοβασαι να πεις οτι "εγω θα κανω αυτο και σ'οποιον αρεσει"..
Φοβασαι να κινηθεις,φοβασαι να φτιαχτεις..
Φοβασαι να εκδηλωθεις..
Φοβασαι το ταξιδι στα περαντα του μυαλου σου..
(Κι εγω το φοβαμαι,θα ξαναγυρισεις?)
Φοβασαι να κατεβεις τα σκαλια,μηπως πεσεις..
Φοβασαι σαν τα ματια σου λαμπουν..
Φοβασαι οτι μετα θα πονεσεις..Και μετα
Φοβασαι να κλεισεις την πληγη..Αλλα
Φοβασαι παραδεχθεις οτι πονεσες..
Φοβασαι..Φοβασαι την σκια (σου) πισω απο σενα..
Φοβασαι ΕΣΕΝΑ..

Αλλα ξερεις κατι?Μαζι με σενα φοβαμαι κι εγω..