Ομορφη βροχη

Περασε καιρος..
Καιρος που δεν γυρναει πισω..

Δεν ξερω αν χαιρομαι για αυτο!
Ισως και να χαιρομαι.
Ισως και οχι..

Η ζωη αλλαζει,
οπως οξυνεται και η αισθηση
της ακοης..
Ειναι δυσκολο να ακους.
Δυσκολο να επιλεξεις
τι θες να ακους και τι οχι.
Να κρινεις ποια ακουσματα
θα επεξεργαστεις
και ποια θα σπρωξεις
για να βγουν απο το αλλο σου αυτι.

Ταξιδεψε σε ενα ησυχο μερος
οπου θα μπορεις να δεις
καθε ομορφο συννεφο του ουρανου
και να ακουσεις τον ηχο
της καθε σταλας βροχης
που πεφτει στο εδαφος.
Αφεσου και προσπαθησε
να προσδιορισεις την θεση που επεσε.

Ειναι συναρπαστικο.

Απλωσε τα χερια σου
και νιωσε τις μια μια.
Την δροσια και τον "ηλεκτρισμο"
που σε κανουν να νιωσεις αυτοστιγμης.
Δεν το ελεγχεις.
Οπως οταν σου ξαναρχεται στο μυαλο
η σκεψη του πρωτου σου ερωτα
και ενα κρυο ρευμα κατακλιζει το κορμι σου.

Και σε λιγο, εισαι λυπημενος,
γιατι αναζητας ομορφες στιγμες που εζησες.
Θες αγκαλια,
τα μαλλια σου σταζουν
απο την βροχη που δυναμωσε
κι εσυ, χαμενος στις σκεψεις σου
προσπαθεις να πεισεις τον εαυτο σου
οτι τα ματια σου ειναι υγρα
απο την βροχη του ουρανου
και οχι απο της ψυχης σου..

Σηκω, βραχηκες..
Κοιταξου στον καθρεφτη
(μην σχολιασεις την υποτιθεμενη
αδιαβροχη μασκαρα που πληρωσες χρυσαφι)
και φυγε παλι ταξιδι.

Μακρυα. Απο ολα.


Ολα οκ?