Εισαι κοντα..
Σε νιωθω..
Βλεπω την παρουσια σου
αλλα δεν ξερω που εισαι..

Ναι, μιλαω σε σενα
που εφυγες μακρυα
αλλα τελικα εισαι κοντα..

Ναι, σε σενα
που με παιρνεις μαζι σου
στον κοσμο της φαντασιας..
Σε σενα που ειπες οτι μας αφησες,
ενω γυρνας εδω γυρω..

Γιατι το κανεις αυτο?
Γιατι αφου εφυγες εισαι εδω?
Επειδη σταματησες να γραφεις,
νομιζεις οτι αποχωρησες?

Τι ψαχνεις εδω?
Αυτο που σταματησες να κανεις (εδω) ?

Δεν σταματησες να πετας ψηλα,
να σκεφτεσαι,
να ονειρευεσαι,
να φαντασιωνεσαι,
να απογοητευεσαι,
να υπαρχεις,
να Ζεις..

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ

Aυτο που ζουμε μεσα μας
δεν σταματα ποτε..

Κι αυτο γιατι εμεις
ειμαστε εμεις
κι εκεινοι ειναι αλλοι,
οσο καλυτεροι κι αν ειναι απο εμας,
ειναι αλλοι..

Πραγματικα
δεν ξερω τον λογο που σταματησες εδω..
Δεν μπορεις,
αλλα εσυ με σενα πως εισαι?

Δεν δεχομαι να φυγεις
βαζοντας απλα ενα counter..
Δεν ειχες ποτε..
Οταν λες "φευγω",
απλα φευγεις..
Γιατι?
Δεν ξερω αν καταλαβαινεις..

Σε βλεπω..
Τι κανεις εδω?
Φυγε..
Πετα χαρτια, σβησε σελιδες..
Αφου αυτο λες οτι θες..




Σε ευχαριστω..

Δημητρη..( p.o.d.)