Τα μάτια υγραίνονται από την εικόνα της αθλιότητας.Παντού άνθρωποι κακόμοιροι,θλιμμένοι, χωρίς νόημα ζωής..Απλά υπάρχουν..Πώς γίνεται αυτό?Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να μην έχει όνειρα?Πώς γίνεται να μην ξέρει τί θέλει να κάνει στην ζωή του?Να μην έχει καταλήξει κάπου,να φοβάται να αποφασίσει το οτιδήποτε?Μου φαίνονται πολύ περίεργα όλα αυτά..Δεν μπορώ να διανοηθώ την ζωή μου χωρίς όνειρα..Χωρίς ελπίδα,χωρίς μέλλον..Πρέπει να αλλάζουμε την ροή της αλλιώς καταστραφήκαμε..Δεν γίνεται να βλέπεις νέους να ζουν σαν ογδοντάρηδες!Είναι ΤΡΑΓΙΚΟ!Όχι μόνο ζουν έτσι,αλλά δεν κάνουν και κάτι για να ξεφύγουν απ'αυτήν την κατάσταση!Αξιοθρήνητοι!Απλά βολεύονται!Κρίμα..
 ΟΝΕΙΡΕΨΟΥ!
Μπορεί να φας τα μούτρα σου,μπορεί και όχι..

Μπορεί να μην το ζήσεις ποτέ το όνειρό σου αλλά τουλάχιστον προσπάθησες!..