Τους ανθρωπους που αγαπαμε κι εχουν φυγει
μακρυα,τους βαζουμε σε ενα πολυτιμο κουτακι,
με μια ομορφη κορδελα,καθως ειναι κι αυτοι
πολυτιμοι!Τους βαζουμε εκει και περιμενουμε
την μικρη νεραϊδα για να τραβηξει την ομορφη
κορδελα.Εκεινη ξερει ποτε θα το κανει,απλα
περιμενει την καταλληλη στιγμη..
Και τσουπ!Ξεκιναει να τραβαει!
Η κορδελα ξετυλιγεται,το κουτακι ανοιγει...
Και μετα?Ο ανθρωπος αυτος αναδυεται απο τα
βαθη της καρδιας μας και παλι μπροστα μας!

Πιο απλα, ο,τι ειναι να γινει, θα γινει!