Ολα απο την Τεταρτη πηγαιναν καλα..
Οπως τα ειχε προγραμματισει..
Δεν υπολογιζε τον μεγαλο αποντα της εβδομαδος..
Ειχαν να βρεθουν μια εβδομαδα..
Μονο για εναν καφε ειχαν παει..

Εκεινη ειχε ηδη αρχισει
να απομακρυνεται απο εκεινον..
Δυσκολα θα την ακουμπαγε και θα γινοταν δικη του..
Εφυγε,κατεβηκε σπιτι του,
παρατησε την δουλεια του
γιατι μετα δεν θα ειχε μεταφορικο..
(δεν του παει το κτελ (του πασα) )
Εκεινη δεν μιλησε..
Την βολευε..
Ηθελε λιγο χρονο μονη της,
πνιγοταν τοσο καιρο με ολες αυτες
τις ανακρισεις και τις εξηγησεις..

Οι μερες περνουσαν..
Ευτυχως ηταν μακρυα του..
Της ειχε φυγει ακομα και
η επιθυμια να τον ακουσει στο τηλεφωνο..
Ακομα και αυτη η διαδικασια
της φαινοταν περιττη,ανουσια και βαρετη.
Το εκανε ομως..
Εστω και τυπικα,το εκανε..

Ομως το ηξερε..
Ηξερε οτι και να γυρνουσε πισω εκεινος,
ποτε δεν θα πληρουσε την ψυχη της..
Ηξερε οτι αργα ή γρηγορα θα εφευγε απο εκεινον..
Απλα περιμενε την καταλληλη στιγμη..

Ημερα Κυριακη..
Εχει νευρα..Πολλα..Και ξαφνικα...
"Ντριιιιιιιιιν!",το τηλεφωνο..
"Ποιος σκατα;",μονολογει κρατωντας τον δισκο..
"Ωχ,παλι αυτος;",ψιθυριζει ενω πεταει
το τηλεφωνο στον πρωτο καναπε..
Ταραχτηκε..
Μετα απο λιγα λεπτα,παλι το ιδιο:
"Ντριιιιιιιν!",αρχιζει και διαολοστελνει..
"Αποκρυψη αριθμου"..
Λεει να μην το σηκωσει,αλλα ο ηχος του
της εχει ηδη σπασει τα νευρα και
χωρις να το καταλαβει.....
"Αν εχεις κοτσια,παρε με αριθμο!"
Και μπαπ!Το κλεινει στην μουρη του συνομιλητη..
Το τηλεφωνο ξαναχτυπαει και ειναι ετοιμη να εκραγει..
Σκεφτεται να το σηκωσει αλλα να μην μιλησει,
να δει τι θα γινει..Κι ετσι εκανε..
Παταει το κουμπι,δεν μιλαει..
Ξαφνικα ακουει απο την αλλη ακρη
να φωναζει το ονομα της μια παλια,γνωριμη φωνη..
"Ωπα!",φωναζει εκπληκτη!
Ηταν ο πιο ομορφος ΑΝΘΡΩΠΟΣ του κοσμου
κι εκεινη την ωρα μιλουσε με εκεινη..
Δεν μπορουσε να το πιστεψει!..
Κι ομως,ηταν ο μονος που την καταλαβαινε...

(.....................)

Μμμμ,ξημερωσε..
Βγαινοντας απο το πιο φωτεινο υπογειο
της Αθηνας,τα κοκκινα χειλη του της ευχονται:
"Καλη εβδομαδα!"
"Δυσκολη εβδομαδα ερχεται",του αποκρινεται..
"Ολα καλα θα πανε",της λεει εκεινος..
Πηρε θαρρος-πώς μπορουσε να μην παρει;

Σημερα ειχε παρασταση..
Θα ανεβαινε στην σκηνη,
Επρεπε να δωσει τον καλυτερο της εαυτο..
Δεν ειναι ηθοποιος,δεν εχει ηθος!..
Φορεσε το πιο βρωμικο κουστουμι της
και βγηκε στο σανιδι..
Να παραστησει μια αλλη,να πει τα ψεμματα της
και να πεισει τους θεατες της..
Τα πηγε καλα!-ενα θερμο χειροκροτημα!
Η αυλαια πεφτει..
Εκεινη στεκεται ορθια πισω απο την βαρια κουρτινα-
-δεν θελει να κοιταξει μπροστα..
"Ομορφο κουστουμι","Ησουν κουκλα",ελεγαν ολοι..
Ηταν το πιο βρωμικο που ειχε..
Εζεχνε απο πανω μεχρι κατω!
Κι ομως τους αρεσε..
Με μιας,σκιζει το φορεμα..
Στεκεται γυμνη..
Νιωθει καλυτερα ετσι..
Σιχαινεται τον εαυτο της,δεν μπορει μεσα σ'αυτο το σωμα..
Ειναι ελεεινη,δεν ξερει πως το εκανε..

Ομως το εκανε για να σωσει την ψυχη της..
Προτιμα να την μισησουν οι αλλοι
παρα να προδωσει την ψυχουλα της..
Δεν την νοιαζει τι θα πουν,
εκεινη ειναι καθαρη,οι αλλοι ειναι βρωμικοι..

Τελος,βλεπει τον μεγαλο αποντα
στις κερκιδες,να φευγει,ετσι απλα..
Και ηταν αναμενομενο να φυγει ετσι..
Σαν βρεγμενη γατα,γιατι-τι να τα κανεις
τα ποντικια και τα μπρατσα αν δεν μπορεις να χτυπησεις;;
-Φιλε,προσεχε μην στα φαει καμια γατα!

Πραξεις θελω,οχι λογια..



Αντιο,πιες καμια κοκα να "νιωσεις"..
Ετσι λες οτι "την βρισκεις"-την καλτσα που εχασα!χαχαχα
Γελειε..